Przyjmij – przekaż dalej!

Umiłowani diecezjanie,

Ojciec Święty ogłaszając Rok Wiary, który rozpoczyna się dn. 11 października 2012 r. i potrwa aż do uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata w 2013 roku, głęboko pragnął, abyśmy my, jako wierzący, w tym jubileuszowym dla Soboru Watykańskiego II i Katechizmu Kościoła Katolickiego roku „odnaleźli drogę wiary, aby coraz wyraźniej ukazywać radość i odnowiony entuzjazm, które rodzi spotkanie z Chrystusem”. Mówiąc krótko: abyśmy na nowo odkryli radość bycia wierzącymi!

Tego i ja życzę wierzącym w Norwegii. Mam nadzieję, że wiele osób, zarówno idywidualnie jak i wspólnotowo, zechce odkryć na nowo to, co jest fundamentalne i przełomowe w byciu chrześcijaninem. Podczas obrzędu chrztu mówimy o nowoochrzczonym, że „nazywa się teraz – i jest naprawdę – dzieckiem Boga”. Jak wielka to chwila! Jak często zapominamy o tym, że mamy prawo nazywać Stwórcę wszechświata naszym Ojcem!

Zrozumienie, kim jesteśmy, a mówiąc inaczej: kim dzięki Bożej łasce możemy się stać, nie jest możliwe bez daru wiary. Nie wystarczy tylko raz otworzyć ten dar, który otrzymujemy we chrzcie. Kiedy poznajemy ten dar i korzystamy z niego, nie ubywa go, a staje się on coraz większy i skuteczniejszy, ponieważ zawsze będzie on rozjaśniać nowe aspekty w nas samych, naszym życiu i świecie, w którym żyjemy.

Wiara zawsze od samego początku jest darem. Nikt nie może sam sobie ofiarować tego daru, tylko dzięki Bożej łasce możemy go przyjąć i używać, ponieważ inni dali nam w nim udział. Jako że otrzymaliśmy dar wiary od innych, musimy go przekazywać dalej tak, aby ubogacał on życie innych ludzi. To właśnie o tym myślimy, gdy mówimy w Kościele o Tradycji, to łacińskie słowo traditio znaczy właśnie przekazać dalej. Jeśli nie przekazujemy jej dalej, nie pozwalamy przetrwać tradycji, do której często się odwołujemy. Jesteśmy powołani do przekazywania wiary, a nie tylko do bycia jej konsumentami.

W tym roku świętujemy 50-tą rocznicę rozpoczęcia Soboru Watykańskiego II. Sobór zajmował się odnową Kościoła, a także tym, w jaki sposób winniśmy komunikować się w nowoczesnym świecie. Odnowa Kościoła odbywa się głównie poprzez proces ciągłego nawracania się wierzących. Dlatego po prostu Ojciec Święty zwraca szczególną uwagę na fakt, że Rok Wiary jest wezwaniem do prawdziwej pokuty i nawrócenia. Aby Kościół był postrzegany jako święty, i aby miał siłę przyciągania, musimy wieść święte życie.

Rok Wiary to także 20-ta rocznica opublikowania Katechizmu Kościoła Katolickiego. Katechizm daje nam niezbędną wiedzę, byśmy mogli lepiej żyć i świadczyć o wierze. "Znajomość wiary wprowadza w pełnię tajemnicy zbawczej, objawionej przez Boga", powiedział papież Benedykt XVI ogłaszając Rok Wiary. Wykorzystajmy więc ten rok na głebsze studium zarówno dokumentów soborowych jak i Katechizmu, księgi, którą papież Benedykt słusznie nazywa autentycznym owocem soboru.

Nie wystarczy, że my, chrześcijanie, będziemy tylko myśleć o wierze lub ją studiować, musimy także nią żyć. Akt wiary nie może być jedynie abstrakcyjnym ćwiczeniem. Jako środek do życia i wzrostu w tej świadomości każdego dnia, mamy jako chrześcijanie skarb, z którego możemy korzystać. Pozwólcie mi zaproponować jakąś prostą, codzienną praktykę pobożności w tym Roku Wiary. Żaden katolik nie powinien rozpoczynać nowego dnia bez wykonania znaku krzyża i wraz z nim poświęcenia swojego dnia w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego. O godz. 12 bijące na Anioł Pański dzwony przypominają nam tajemnicę Wcielenia, pochylmy na chwilę swoje głowy i i wypowiedzmy z Maryją tak – nawet w ciszy. O godz. 15 możemy znów w ciszy pochylić z wdzięcznością i pokorą nasze głowy wspominając ofiarną śmierć Jezusa. Na zakończenie dnia zróbmy krótki rachunek sumienia i zastanówmy się nad tym, czy staraliśmy się przeżyć ten dzień jako dar od Boga? Jak dzisiaj doświadczyliśmy Bożej obecności w naszym życiu? Bez takich – lub podobnych – aktów pobożności każdego dnia możemy, jako wierzący, w łatwy sposób wpaść w letniość i obojętność.

Inną pobożną praktyką może być codzienne rozważanie fragmentu Ewangelii z dnia lub zjednoczenie się w modlitwie z papieżem i milionami innych katolików, którzy codziennie modlą się za Kościół i świat poprzez Apostolat Modlitwy. A co z szukaniem motywacji do życia w świętości poprzez czytanie biografii świętych z dnia bieżącego?

Spróbuj, niekoniecznie zrobić wszystko, ale zrobić coś, co sprawi, że wiara zostawi trwały odcisk w Twoim życiu, a przez Ciebie w społeczeństwie, w którym zyjemy. Wykorzystajmy ten rok łaski, dany nam przez Ojca Świętego, do pogłębienia w nas i świętowania daru wiary ale także do dzielenia się nim z innymi. Dlatego celebrujmy ten rok pod hasłem:
Przyjmij – przekaż dalej! 

Oslo, 10. października 2012
 + Bp. Bernt Eidsvig