Norwescy zakonnicy i zakonnice o modlitwie i Mszy w domu
W CZASIE MODLITWY NIGDY NIE JESTEŚ SAM: - Podczas Komunii św. jesteśmy zjednoczeni z Ciałem Chrystusa, a gdy Eucharystia została nam odebrana, możemy być karmieni Słowem i liturgią Słowa. Nigdy nie jesteśmy samotni, nawet jeśli jesteśmy sami - mówi przeor klasztoru św. Dominika Jon Atle Wetaas. Obraz „Wieczorna modlitwa” (1839) austriackiego malarza Piotra Fendiego (1796-1842). Zdjęcie: Wikimedia
Z powodu pandemii koronawirusa, w Norwegii i w wielu innych krajach katolickich na świecie nie odprawia się publicznie Mszy św. Zapytaliśmy dwie siostry i dwóch braci zakonnych o rady, jak celebrować i służyć Bogu, nawet jeśli nie możemy obecnie chodzić do kościoła.
Niestety tymczasowo nie zaleca się zgromadzeń wiernych wokół naszego Najświętszego i Największego Sakramentu, ze względu na niebezpieczeństwo zarażenia koronawirusem, jednak nasi kapłani bardziej niż kiedykolwiek czują, że odprawiają wspólną ofiarę w imieniu ludu. Dopóki nie będziemy mogli ponownie sprawować Mszy świętej, możemy znaleźć pociechę, nadzieję i wiarę w Liturgii Słowa oraz w komunii duchowej.
Przeczytaj więcej o komunii duchowej
Rady zakonników i sióstr zakonnych
Klasztor Lunden, s. Ingeborg-Marie:
Korzystaj z mszału, modlitewnika lub aplikacji czy Internetu i módl się Liturgią Słowa Bożego, modlitwami, czytaniami, wyznaniem wiary i modlitwą wstawienniczą. Pamiętaj, że Bóg jest obecny także wtedy, gdy czytane jest Słowo Boże i gdy Kościół się modli (por. Sacrosanctum Concilium 7). Kiedy Komunia odbywa się podczas nabożeństwa, możesz poprosić o nią używając jednej z modlitw - próśb o komunię duchową. Ponieważ nie zaleca się wspólnych spotkań, możesz umówić się z innymi, aby modlić się w domu, każdy w swoim, ale w tym samym czasie; w ten sposób stworzycie rodzaj wspólnoty.
Można także oglądać, albo słuchać Mszy transmitowanych w Internecie lub w radio i w świadomy sposób uczestniczyć w modlitwie.
W obecnym czasie mamy również szczególną okazję do zjednoczenia się ze wszystkimi, którzy z różnych powodów rzadko lub nigdy nie mają dostępu do sakramentów, jesteśmy zjednoczeni ze wszystkimi, których ta sytuacja dotyka. Podobnie - choć nie uczestniczymy w Eucharystii - jednoczymy się z cierpiącym Chrystusem. Możemy również wykorzystać tę okazję, aby pogłębić naszą wdzięczność za Eucharystię, uświadamiając sobie, że za Nią tęsknimy.
Dom św. Katarzyny, s. Anne Bente:
- Moja pierwsza odpowiedź to: czytaj Biblię, odmawiaj różaniec! Najlepiej o stałej porze każdego dnia. Na przykład przeczytaj powoli jedną z Ewangelii lub Listy z Nowego Testamentu. Pamiętajcie również, że modlitwa trwa w naszych klasztorach - modlitwa brewiarzowa, adoracja, odprawiane są Msze, a tam, gdzie kościoły są otwarte, ludzie adorują Najświętszy Sakrament. Liturgia godzin jest sprawowana we wszystkich klasztorach w Norwegii, a także w niektórych domach prywatnych. Wielu ludzi modli się razem!
Aby budować wspólnotę, ważne jest, aby uczestniczyć w modlitwie Kościoła i w Liturgii. Możemy celebrować niedzielę, modląc się podczas Mszy w domu:
Poświęć trochę czasu na zapoznane się z tekstami mszalnymi - nie tylko z czytaniami, ale także tekstami obrzędów i Liturgii Eucharystycznej. Najlepiej z tymi dłuższymi, które nie są tak często używane. Są bogate w treść i dają pokarm duchowy!
Klasztor św. Dominika, przeor Jon Atle:
1) Przede wszystkim ważne jest, aby śledzić czytania od A do Z. Można to zrobić codziennie, ale szczególnie zaleca się to w niedziele.
2) Możesz także odmawiać naszą modlitwę brewiarzową z Psalmami i czytaniami. Jutrznia lub Godzina Czytań to bardzo dobre lektury.
3) Zarówno Droga Krzyżowa, jak i modlitwa różańcowa wiążą się z rozważaniami, które można sprawować samemu lub w małej (rodzinnej) grupie.
4) Równie cenna jest modlitwa medytacyjna. Można ją odmawiać w dowolnym miejscu i w czasie, gdy tylko znajdzie się ciszę. Jest ona naturalnym elementem monastycznego życia modlitewnego. Każdy musi wypracować odpowiednią dla siebie pozycję i sposób siedzenia. Istnieje wiele różnych praktyk, którymi można się zainspirować. Siostry i bracia kontemplacyjni są naszymi najlepszymi doradcami!
5) Literatura! Mamy dzieła wielu mistyków i scholastyków, ale dobrze jest zacząć od czytania biografii różnych świętych, bo wtedy łatwiej jest znaleźć teksty, które pasują nam zarówno pod względem zainteresowań, jak i duchowości. Można zacząć od wielkich i znanych, aby stopniowo odkrywać nowe ścieżki. Mogą one prowadzić do nowych i ekscytujących znajomości, które z kolei mogą przekształcić się w przyjaźń, wsparcie, pociechę i radość na różnych etapach życia.
Nie zapominaj: kiedy się modlimy, nigdy nie jesteśmy sami! Oczywiście jest tam Chrystus, ale również cały Kościół! Wszyscy nasi bracia i siostry zawsze modlą się z nami, a my z nimi. Podczas Komunii św. jesteśmy zjednoczeni z Ciałem Chrystusa, a gdy Eucharystia została nam odebrana, możemy być karmieni Słowem i Liturgią Słowa.
Klasztor św. Franciszka, o. Hallvard Hole:
- Poza Mszą św. mamy Drogę Krzyżową - najczęściej praktykowane nabożeństwo podczas Wielkiego Postu, w którym może uczestniczyć całe zgromadzenie. Zwykle chodzimy od stacji do stacji w kościele, ale kiedy nie możemy się zgromadzić, możemy również odprawiać Drogę Krzyżową w domu - sami lub z pozostałymi członkami rodziny. Ta forma kultu stawia nas w centrum wydarzeń, w których uczestniczymy również podczas Mszy, a mianowicie misterium cierpienia i śmierci Jezusa na krzyżu. Droga Krzyżowa wyraźnie przypomina nam również o tym, o czym prorokował Izajasz, i co dotyczy nas również dzisiaj: Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, …a w Jego ranach jest nasze zdrowie. (Iz 53, 4-5). Wreszcie, częścią modlitwy może być również otrzymanie Komunii duchowej.
Dobra rada: jeśli mamy dzieci - niech narysują / pokolorują stacje Drogi Krzyżowej, które można zawiesić w pokoju lub w całym domu.