Święty Torfin
Dziś Kościół wspomina św. Torfina (1243-1285) – biskupa Hamar, który odegrał ważną rolę w dziejach norweskiego Kościoła katolickiego.
Źródła historyczne przynoszą dość skąpe informacje na temat św. Torfina. Wiadomo jednak, że przyszedł on na świat w roku 1243 w Trøndelag. Wstąpił do zakonu cystersów i wybrał posługę kapłańską w jako kanonik w Nidaros w Trondheim.
Torfin odegrał ważną rolę w historii norweskiego Kościoła katolickiego. Był centralną postacią porozumienia Kościoła z królem Magnusem VI (1163-1184), do którego doszło w roku 1277. Umowa, którą wtedy podpisano była korzystna dla Kościoła katolickiego, ponieważ respektowała kościelne prawa i zezwalała na wolne wybory władz kościelnych.
W roku 1278 Torfin został biskupem Hamar. Kilka lat później w okresie jego posługi biskupiej doszło do nieporozumień z nowym królem Eirikiem II Magnusem, który był nieprzychylnie nastawiony do katolicyzmu i ostatecznie zerwał podpisane wcześniej umowy. Konsekwencją tego była banicja wybitnych postaci Kościoła katolickiego, m.in. Torfina, który opuścił Norwegię i udał się statkiem do Flandrii. Statek, na którym podróżował biskup rozbił się, a on sam jako rozbitek znalazł schronienie w zakonie cystersów w Ter Doest we Flandrii.
Źródła historyczne podają, że biskup udał się do Rzymu, gdzie razem z biskupem Andresem ze Szwecji bronił interesów Kościoła i rozmawiał z ówczesnym papieżem. Rezultatem tego było wydanie przez Honoriusza IV orędzia do króla Eirika II. Andres wrócił do Norwegii z niezbędnymi dokumentami a wyczerpany fizycznie Torfin powrócił do Ter Doest. 8 stycznia po siedmiu miesiącach cierpienia zmarł. Pochowano do kaplicy klasztornej.
Postać świętego Torfina pojawia się w kościele św. Michała w Moss na fryzie autorstwa Ewy Sobocińskiej przedstawiającym norweskich świętych. Zdjęcie: Marta Tomczyk-Maryon
Jego postać szybko odeszła w zapomnienie, aż do czasu, gdy otwarto jego grobowiec. Sześćdziesiąt lat po jego śmierci ówczesny opat postanowił zrobić remont klasztoru. Wśród zmian jakie zamierzano przeprowadzić, było zmniejszenie grobowca biskupa Torfina. Kiedy otwarto grobowiec dokonano niezwykłego odkrycia. Ciało Torfina wydzielało silną i przyjemną woń. Przy jego ciele odkryto również doskonale zachowany pergamin, na którym spisano niezwykłe przymioty Torfina.
Po zburzeniu miasta Ter Doest ciało świętego zostało w roku 1687 przeniesione do klasztoru w Brugge. Jednak po kolejnym otwarciu grobowca w roku 1949 zawaliły się wszystkie elementy krypty.
Ruiny grobowca są odwiedzane przez pielgrzymów. Norweski biskup jest patronem kościołów i kaplic. Pod wezwaniem świętego są kościoły w Hamar oraz w Levanger.
Kościół św. Torfina w Hamar
Na podst. F. Szajer OFM, Życie religijne i społeczne Kościoła katolickiego w Norwegii w latach 1945-2003, Kraków 2006